دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Dec 15

----

24/06/1447

----

24 آذر 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند: " الشرك فيكم أخفى من دبيب النمل على الصفا ألا أدلك على شيء إذا فعلته أذهب الله عنك صغار ذلك وكباره؟ تقول : « اللهم إني أعوذ بك أن أشرك بك وأنا أعلم وأستغفرك لما لا أعلم » (صحيح الجامع البانى 2876)، يعنى: " شرك در بين شما پنهانتر از صداى پاى مورچه بر سنگ سخت ميباشد، آيا شما را به چيزى راهنمايى نكنم كه اگر آنرا انجام دهى خداوند رياء كوچك و بزرگ را از تو دور ميكند؟ ميگويى: « اللهم إني أعوذ بك أن أشرك بك وأنا أعلم وأستغفرك لما لا أعلم »، يعنى: "بارخدايا، من به تو پناه ميبرم كه به تو شرك بورزم در حاليكه بدانم و مغفرت تو را ميطلبم اگر ندانم".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

ادبیات>اشخاص>ابراهیم بن محمد کلابزی

شماره مقاله : 10193 تعداد مشاهده : 348 تاریخ افزودن مقاله : 26/3/1390

ابراهیم بن محمد کلابزى [1]
مازنى را درک کرد و از مبرّد علم آموخت. در سال 316 وفات کرد. زبیدى [2] گوید: ابراهیم بن محمد بن علاء کلابزى لغت شناس بود از مردم عراق و در نحو پیرو بصریان.
از فرزند مبرّد حکایت شده که گفت: در میان شاگردان پدرم دو مرد بودند، که یکى به پستى مى گرایید و یکى به جانب رفعت. پرسیدند که آن دو چه نام داشتند. گفت: مبرمان [3] نزد پدرم درس مى خواند و از او کتاب سیبویه را مى آموخت، سپس مى گفت زجّاج مى گوید. این مرد به پستى مى گرایید، و دیگرى کلابزى بود که نزد او درس مى خواند و مى گفت: مازنى مى گوید. این به رفعت مى گرایید. کلابزى مازنى را دیده بود. ابن بشر گوید: ابراهیم بن حمید کلابزى در سال 312 در گذشت. او در نحو و لغت سر آمد و در شام متولى امر قضا بود.

زیرنویس:
[1] انباه الرواة 1: 185، طبقات الزبیدى: 183، الوافى 6: 122، بغیة الوعاة 1: 432. او را سمعانى در الانساب و اللباب ابراهیم بن حمید گفته. کلابزى کسى را گویند که کلاب (سگان) را تربیت کند.
[2] طبقات الزبیدى: 114.
[3] ابو بکر محمد بن على بن اسماعیل عسکرى.

منبع: ترجمه معجم الادباء، اثر ياقوت حموى (وفات مؤلف: 626 هـ. ق)، مترجم عبد المحمد آيتى، چاپ اول، انتشارات سروش، تهران، 1423 هـ ق.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

قال ميمون بن مهران: «إن العبد إذا أذنب ذنباً نكت في قلبه بذلك الذنب نكتة سوداء، فإن تاب محيت من قلبه فترى قلب المؤمن مجلي مثل المرآة، ما يأتيه الشيطان من ناحية إلا أبصره، وأما الذي يتتابع في الذنوب فإنه كلما أذنب ذنباً نكت في قلبه نكتة سوداء، فلا يزال ينكت في قلبه حتى يسود قلبه، ولا يبصر الشيطان من حيث يأتيه»."حلية الأولياء وطبقات الأصفياء" حافظ أبو نعيم اصفهاني. میمون بن مهران فرمود: «هرگاه بنده ای گناهی را مرتکب شود نقطه ی سیاهی بر قلبش پدیدار می شود، ولی هرگاه توبه کرد آن نقطه سیاه از قلبش پاک می شود، پس قلب مؤمن مانند آینه روشن است، و شیطان (برای فریفتن او) جز با زیر نظر گرفتن وی (و حیله) سراغش نمی آید. اما آنکس که مدام در حال گناه است با هر گناهی که انجام می دهد نقطه ی سیاهی بر قلبش پدیدار می شود تا آنکه قلبش کاملا سیاه می گردد، و شیطان هرگاه سراغش برود نیازی به فریب و زیر نظر گرفتنش ندارد».