دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Aug 30

----

06/03/1447

----

8 شهريور 1404

تبلیغات

از ابوذر رضی الله عنه روایت شده که گفت: پیامبر صادق و مصدوق برای ما سخن گفت درباره آنچه از پروردگارش نقل می‌کرد که فرموده است: «الْحَسَنَةُ بِعَشْرِ أَمْثالِها أَو أَزْيدُ ، وَالسَّيِّئَةُ وَاحِدَةٌ أَوْ أَغْفِرُها، وَلَوْ لَقِيتَني بِقرابِ الأَرْضِ خَطايا ما لَمْ تُشْرِكْ بي لقيتُكَ بِقرابِها مَغْفِرَةً».
«(پاداش) کار نیک ده برابر یا بیشتر است (جزای) کار بد یکی است و یا ممکن است آن را ببخشم، (ای بنده من) اگر با من ملاقات كنى در حالی که به اندازه زمین گناه کرده‌ای به شرطی که به من شرک نورزیده باشی من باندازة خطاهای تو مغفرت به تو می‌دهم».
مستدرک حاکم 4/269 حدیث (7605)، ومسند امام أحمد احادیث (21353)، (21406)، (21544). حاکم گفته است این حدیث صحیح الاسناد است.

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

ادبیات>اشخاص>احمد بن ابراهیم بن محمد بن عبد الله فارسی

شماره مقاله : 10226 تعداد مشاهده : 383 تاریخ افزودن مقاله : 29/3/1390

احمد بن ابراهیم بن محمد بن عبد الله فارسى [1]
ابو حامد، مقرى و ادیب. ساکن نیشابور. در علم قراآت آثار بسیار گرد آورده. حاکم گوید:
از عابدان بود. سالها در سراى ابو اسحاق مزکى زیست تا فرزندانش را ادب آموزد. در شهر خود از اصحاب ابو الاشعث و عمر بن شبّه و اقران ایشان سماع حدیث کرد. در سال 346 در نیشابور در گذشت.
حاکم گوید، ابو حامد مرا حکایت کرد از قول ابو الحسین بن زکریا که گفت در نزد ابو بکر محمد بن داوود بن على اصفهانى فقیه بودم و او این ابیات را براى یکى از دوستانش مى نوشت [2]:
جعلت فداک قد طال اشتیاقى و لیس تزیدنى إلا مطالا
کتبت إلیک أستدعی نوالا فلم تکتب إلی نعم و لا لا
سأصبر إن أطعت الصبر حتّى یمل الصبر أو تهوى الوصالا

____
[1] الوافى 6: 211 (از یاقوت).
[2] حاصل معنى: جانم به فدایت اشتیاق من به دراز کشید و جز آن نیست که تو مرا به سر مى دوانى. به تو نامه اى نوشتم و چیزى خواستم و تو در جواب نه آرى نوشتى و نه، نه. باز هم صبر خواهم کرد تا صبر به جان آید یا وصال در رسد.

منبع: ترجمه معجم الادباء، اثر ياقوت حموى (وفات مؤلف: 626 هـ. ق)، مترجم عبد المحمد آيتى، چاپ اول، انتشارات سروش، تهران، 1423 هـ ق.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

از علي رضی الله عنه روايت است: در خدمت پيامبر صلی الله علیه و سلم بودم كه‌ ابوبكر رضی الله عنه و عمر رضی الله عنه آمدند، فرمود: «يا علي هذان سيّدا كهول اهل الجنّة و شبابها، بعد النبيّين و المرسلين» :(اي علي بعد از پيامبر و رسولان، اين دو سردار، بزرگان و جوانان بهشت هستند). (مسند احمد، الموسعة الحديثية، ش/602، اين حديث صحيح است و اين اسناد حسن.)