دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Oct 20

----

27/04/1447

----

28 مهر 1404

تبلیغات

در حديث‌ صحیح آمده‌ است که: «لا يموتن‌ أحدكم‌ إلا وهو يحسن‌ الظن‌ بالله» « هرگز يكي‌ از شما نميرد، مگر اين‌كه‌ به‌ خداوند گمان‌ نيك‌ داشته‌ باشد».

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاریخ اسلام>مسائل تاریخ اسلام>میسر

شماره مقاله : 1233 تعداد مشاهده : 364 تاریخ افزودن مقاله : 22/10/1388

«ميسر» و «قداح» نيز که نوعي از قمار بوده است، بسيار شبيه به استقسام بوده است. بااين ترتيب، گوشت شتري را که بر سر آن قمار مي‌کردند، تقسيم مي‌کردند. شيوة اين قمار چنان بود که شتر را نسيه مي‌خريدند، و آنرا نحر مي‌کردند، و گوشت آن شتر را به 28 قسمت يا 10 قسمت تقسيم مي‌کردند. آنگاه، بر سر آن قسمت‌ها به استقسام مي‌پرداختند. اين تيرها بر دو نوع بودند: «رابح» (برنده) و «غفل» (بازنده). هرکس تير «رابح» به نام او درمي‌آمد، برنده بود و سهم خودش را از گوشت شتر نحر شده دريافت مي‌کرد؛ و هرکس تير «غفل» به نام او درمي‌آمد، بازنده بود، و از او غرامت بهاي شتر را مي‌گرفتند[1].

[1]- یعقوبی در تاریخ خود این مطلب را شرح و بسط داده است: ج 1، ص 259، 261، و در بعضی جزئیات با آنچه در متن آورده‌ایم اختلاف دارد.

به نقل از: خورشيد نبوّت، ترجمه فارسي «الرحيق المختوم» مؤلف: شيخ صفي الرحمن مبارکفوري، برگردان : دکتر محمدعلي لساني فشارکي

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

شیخ الاسلام ابن تیمیه در بیان حال کسانی که معتاد به شنیدن موسیقی هستند چنین می گوید: "و برای همین کسانی هستند که به آن معتاد شده اند تا جایی که به شنیدن قرآن مشتاق نیستند و از گوش دادن به آن خوشحال نمی شوند و آن تاثیری را که در شنیدن موسیقی می یابند در گوش فرادادن به قرآن نمی بینند بلکه اگر به قرآن گوش دهند با قلبی مشغول و غیرحاضر و با زبانی مشغول به سخنانی دیگر آن را می شنوند اما همین که نوبت به موسیقی برسد صدایشان پایین می آید و از حرکت می افتند و قلبشان حاضر میشود!" [مجموع فتاوی]