دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Dec 05

----

14/06/1447

----

14 آذر 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند: "مطل الغني ظلم" (متفق عليه)، يعنى: «ظلم است كه توانگر اداي قرض را به تأخير بياندازد».

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاریخ اسلام>مسائل تاریخ اسلام>میسر

شماره مقاله : 1233 تعداد مشاهده : 364 تاریخ افزودن مقاله : 22/10/1388

«ميسر» و «قداح» نيز که نوعي از قمار بوده است، بسيار شبيه به استقسام بوده است. بااين ترتيب، گوشت شتري را که بر سر آن قمار مي‌کردند، تقسيم مي‌کردند. شيوة اين قمار چنان بود که شتر را نسيه مي‌خريدند، و آنرا نحر مي‌کردند، و گوشت آن شتر را به 28 قسمت يا 10 قسمت تقسيم مي‌کردند. آنگاه، بر سر آن قسمت‌ها به استقسام مي‌پرداختند. اين تيرها بر دو نوع بودند: «رابح» (برنده) و «غفل» (بازنده). هرکس تير «رابح» به نام او درمي‌آمد، برنده بود و سهم خودش را از گوشت شتر نحر شده دريافت مي‌کرد؛ و هرکس تير «غفل» به نام او درمي‌آمد، بازنده بود، و از او غرامت بهاي شتر را مي‌گرفتند[1].

[1]- یعقوبی در تاریخ خود این مطلب را شرح و بسط داده است: ج 1، ص 259، 261، و در بعضی جزئیات با آنچه در متن آورده‌ایم اختلاف دارد.

به نقل از: خورشيد نبوّت، ترجمه فارسي «الرحيق المختوم» مؤلف: شيخ صفي الرحمن مبارکفوري، برگردان : دکتر محمدعلي لساني فشارکي

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

امیر مومنان علی رضی الله عنه مي‌فرمود: بي گمان پيروي از اموري كه ‌از طریق شريعت واجب شده و استقامت بر آنها بهترين اعمال است و بدعتها برترين گناهان‌اند، هر نو پيدايي بدعت است و تمام نوپديدآورندگان مبتدع‌اند، هر كسي بدعت بوجود بياورد قطعاً دينش را ضايع كرده و هيچ بدعتگزاری نيست كه بدعتي را بوجود بیاورد مگر اینكه با به وجود آوردن آن بدعت سنتي را ترك ‌كند. ( البدايه و النهايه 7/319)