دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Aug 30

----

06/03/1447

----

8 شهريور 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند: "من نفس عن غريمه أو محا عنه ، كان في ظل العرش يوم القيامة" (روايت احمد)
«كسى كه بر بدهكارش آسان بگيرد و يا او را ببخشد، در روز قيامت در زير سايه عرش خداوند قرار خواهد گرفت».

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاریخ اسلام>سیره نبوی>ام المومنین عایشه صدیقه > وفات ام المؤمنين عايشه در هفدهم رمضان سال 57 هجري

شماره مقاله : 1478 تعداد مشاهده : 385 تاریخ افزودن مقاله : 28/1/1389

وفات ام المؤمنين عايشه در هفدهم رمضان سال 57 هجري

رسول خدا -صلى الله عليه وسلم- يکسال پس از ازدواج با سوده، دو سال و پنج ماه پيش از هجرت، با عايشه دختر ابوبکر صدّيق ازدواج کردند. هنگام ازدواج با پيامبراکرم -صلى الله عليه وسلم- عايشه دختري شش ساله بود، و آنحضرت هفت ماه پس از هجرت، در ماه شوال، که وي نه ساله شد، با او زفاف کردند. عايشه هنگام زفاف پيغمبراکرم -صلى الله عليه وسلم- باکره بود، و آنحضرت همسر باکره‌اي جز او نداشت. عايشه از همه کس نزد آنحضرت محبوب‌تر بود. از همه زنان امّت فقيه‌تر بود. از همة زنان بطور مطلق داناتر بود. برتري وي از ديگر زنان همانند برتري ثَريد از ديگر غذاها بود. عايشه هفدهم ماه رمضان سال 57 يا 58 از دنيا رفت و در قبرستان بقيع به خاک سپرده شد.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

خليفه راشد أبوبكر الصديق رضي الله عنه فرمودند: "اعلموا أنَّ أهم أمـركم عنـدي الصـلاة فمن ضيعها فهو لغيرها أضيع، واعلموا أنَّ لله عملاً في الليل لا يقبله في النهار، وعملاً في النهار لا يقبله في الليل" (مجموع فتاواى ابن تيمية40/22 )، يعنى: "بدانيد كه مهمترين أمور شما نزد من نماز است، و كسيكه نماز را ضايع كرده آنرا بجا نياورد، كارهاي ديگر را بطريق اولي انجام نخواهد داد، و بدانيد كه براي خداوند اعمالي در شب است كه انجام آن را در روز قبول نميكند، و اعمالي در روز است كه انجام آن را در شب قبول نميكند".