دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Jul 03

----

07/01/1447

----

12 تير 1404

تبلیغات

پيامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فرموده است: [لا ضَرَرَ وَ لا ضِرَارَ]
[ضرر زدن به خود و ديگران جايز نيست.]
مسند احمد (1/313)، ابن ماجه (2341)، با لفظ [لا ضرر و لا إِضرار.]

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

قرآن و حدیث>علوم حديث>حدیث ضعیف

شماره مقاله : 1485 تعداد مشاهده : 356 تاریخ افزودن مقاله : 28/1/1389

تعريف حديث ضعيف

حديث ضعيف حديثى است كه شرايط حديث صحيح و يا حديث حسن را در بر نداشته باشد، و شرايط حديث صحيح و حديث حسن در دو ماهنامه سابق (شماره 10 و 11) ذكر شدند، و درجه ضعف حديث بستگى دارد كه تا چه اندازه از شرايط حديث صحيح و يا حديث حسن دور باشد، و حديث ضعيف ممكن است بر اساس ضعف سند و يا متنش به نامهاى ديگرى ملقب شود، از قبيل موضوع، مقلوب، شاذ، معلل، مضطرب، مرسل، منقطع، معضل، و غيره، كه ان شاء الله در شماره‌هاي آينده ماهنامه هر كدام جداگانه توضيح داده خواهند شد.

بطور خلاصه، حديث ضعيف مقبول نيست و نميتوان از آن بعنوان حجت و استدلال استفاده كرد، ولى برخى از علماء ميگويند میتوان از احاديث ضعيف استشهاد كرد ولى با شرايط زير:

1- باید حديث صحيحى در همان موضوع روايت شده باشد.

2- ضعف حديث نبايد شديد باشد.

3- در فضائل اعمال باشد نه مسائل عقيده و فقه و غيره.

4- نبايد معتقد شد كه آن حديث حتما از قول پيامبر صلى الله عليه و سلم است، زيرا حديث ضعيف است، لذا بايد به همراه روايات ضعيف، ضعفش را نيز براى مردم بيان كرد.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

قال غالب القطان: رأيت مالك بن دينار في المنام، فكأنه قاعد في مسجده الذي كان يجلس فيه، عليه قبطيتان وهو يقول: بأصبعيه هكذا: «صنفان من الناس لا تجالسوهما فإن مجالستهما مفسدة لقلب كل مسلم: صاحب بدعة قد غلا فيها، وصاحب دنيا مترف فيها». الحلية الأولیاء؛ أبي نعيم اصفهانی. غالب قطان گفت: مالک بن دینار را در خواب دیدم که در مسجد نشسته بود و می فرمود: «دو دسته از مردم هستند که هرگز با آنها منشین، زیرا که همنشینی با آنها قلب هر مسلمانی را فاسد می کنند: یکی کسی که اهل بدعت است و در آن غلو کرده، و دیگری کسی که اهل دنیا است که در آن خوش گذاران است».