قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

 مفهوم ایمان نزد شيعه
 
اثنی‎عشریه ایمان به ائمه را از اصول ایمان محسوب می‌کنند[1]،  آنان این تفکر انحصاری ‌را عین ایمان قرار می‌دهند.
در «اصول کافی» در مورد تعریف اسلام آمده که اسلام عبارت است از شهادت دادن به وحدانیت خداوند و اذعان به نبوت محمد صلی الله علیه و سلم ... سپس بقیه ارکان اسلام را ذکر می‌کند و بعد از آن به توضیح ایمان می‌پردازد و می‌گوید: ایمان عبارت است از شناخت ارکان اسلام همراه اقرار به امامت،  اگر کسی اسلام را به جای بیاورد ولی اقرار به امامت را رها کند مسلمان گمراهی است([2]) و حتی می‌گویند: اساس ثواب در آخرت ایمان است نه اسلام،  و صاحب کافی بابی تحت عنوان «أن الإسلام يحقن به الدم وأن الثواب على الإيمان[3]» گشوده‌ است.([4])
آیات زیر را این‌گونه‌‌ تفسیر می‌کنند:
{ قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالأسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَى وَعِيسَى وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (١٣٦)فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ ... (١٣٧)} البقرة: ١٣٦ - ١٣٧
(بگوئيد: ايمان داريم به خدا و آنچه (به نام قرآن) بر ما نازل گشته،  و آنچه بر ابراهيم،  اسماعيل،  اسحاق،  يعقوب،  و اسباط (يعني نوادگان يعقوب) نازل شده است،  و به آنچه براي موسي و عيسي آمده است،  و به آنچه براي (همه) پيغمبران از طرف پروردگارشان آمده است. ميان هيچ يك از آنان جدائي نمي‌اندازيم (نه اين كه مثل يهوديان يا عيسويان،  بعضيها را بپذيريم و بعضيها را نپذيريم. بلكه همه پيغمبران را راهنماي بشريّت در عصر خود مي‌دانيم و كتابهايشان را به طور اجمال مي‌پذيريم) و ما تسليم (فرمان) خدا هستيم. ‏اگر آنان ايمان بياورند،  همچنان كه شما ايمان آورده‌ايد،  و بدان چيزهائي كه شما ايمان داريد،  ايشان نيز ايمان داشته باشند،  بي‌گمان (به راه درست خدائي) رهنمود گشته‌اند،  و اگر پشت كنند (و از حقيقت سرپيچي نمايند و دوباره به رسوم و آداب موروثي چنگ زنند) پس راه اختلاف و دشمنانگي را (با شما) در پيش گرفته‌اند).
ابی جعفر گفته هدف علی،  حسن،  حسین،  فاطمه و سایر ائمه است. سپس می‌گوید: آیه‌ « فَإِنْ آمَنُواْ » یعنی اگر مردم ایمان آوردند « بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ » به همان چیزی که شما ایمان آورده اید علی و غیره { فَقَدِ اهْتَدَوْا وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ } ([5])
بدین علت ابن مطهر حلی می‌گوید: امامت یکی از ارکان مهم ایمان است که موجب دخول به بهشت و نجات از آتش می‌شود[6].
محمد جواد عاملی می‌گوید: ایمان با اقرار به همه‌ی امامان تحقق می‌یابد مگر کسی که در دوران یکی از امامان می‌میرد،  اگر به آن امام و امام‌های قبل از او ایمان آورد ولی به امامان بعد از او ایمان نیاورد مشکل ندارد[7].
محمد قزوینی می‌گوید: هر کس به ولایت علی و ائمه دیگر کافر باشد ایمانش ساقط و اعمالش نابود می‌گردند.([8])
 
تاليف: دكتر ناصر بن عبدالله بن علي القفاري
به نقل از كتاب: نقد و  بررسى اصول و پايه‌هاى  مذهب شيعه دوازده امامى
مصدر: سايت نوار اسلام
IslamTape.Com
 

[1] امام اشعری در کتاب مقالات الاسلامین 1/125 این عقیده را تنها به شیعه اثنی عشریه نسبت می‌دهد
([2])ـ اصول کافی،  ج2،  ص23.
[3] (اسلام از خون محافظت می‌کند و ایمان پاداش را عاید انسان می‌گرداند)
([4])ـ اصول کافی،  ج2،  ص24.
([5])ـ تفسیر العیاشى،  1/62،  تفسیر الصافى،  1/92،  البرهان،  1/157.
[6] منهاج الكرامة في معرفة الإمامة: ص 1
[7] مفتاح الكرامة: 2/80
([8])ـ الشیعة فى عقائدهم وأحكامهم،  ص24.