دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Aug 18

----

23/02/1447

----

27 مرداد 1404

تبلیغات

از على بن ابى طالب روايت شده است كه پيامبر صلى الله عليه و سلم در مورد حرير (ابريشم) و طلا فرمودند:" إن هذين حرام على ذكور أمتي حل لإناثها" (روايت ابو داوود 4057)، يعنى: "اين دو چيز (ابريشم و طلا) براى مردان امت من حرام ميباشد و براى زنان حلال".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاریخ اسلام>اشخاص>علی بن ابی طالب رضی الله عنه > علي و هیئت اعزامی ‌‌مسیحی های نجران و آيه‌ي مباهله (سال نهم هـ)

شماره مقاله : 1765 تعداد مشاهده : 461 تاریخ افزودن مقاله : 16/3/1389

علي و هیئت اعزامی ‌‌مسیحی های نجران و آيه‌ي مباهله (سال نهم هـ)
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به مسيحيان نجران ([1]) نامه‌اي به شرح زير نوشت: «أما بعد، فإني أدعوكم إلى عبادة الله من عبادة العباد، وأدعوكم إلى ولاية الله من ولاية العباد، فإن أبيتم فالجزية. فإن أبيتم آذنتكم بحرب.السلام»([2]): (امّا بعد: شما را از عبادت بندگان به عبادت الله تعالی و از ولايت و سرپرستي بندگان به ولايت او و پيروي از دستوراتش فرا می‌خوانم، اگر امتناع ورزیدید و نپذیرفتید، بايد جزيه بپردازيد، اگر از اين هم سرباز زديد، به شما اعلان جنگ مي‌كنم والسلام).
وقتي اين نامه به دست اسقف (رهبر مسيحيان) رسيد، مردم را جمع كرد و نامه را برايشان قرائت کرد و نظر آنان را جويا شد، تصميم بر اين گرفتند كه هیاتی متشكل از چهارده نفر از بزرگانشان را نزد پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم بفرستند و گفته‌اند: وفد نصاراي نجران متشكل از سوارانی بوده كه سه نفر از آنها به عنوان امير و تصميم گيرنده با عنوانهاي زير تعيين شده بودند:

عاقب: ‌امير و مدير بخش امور مشورتي‌شان بود و در رایزنی‌ها نظر او معتبر بود.

سيّد: مدير حرکت و حمل و نقل و برنامه‌ي سفر ایشان بود.

ابوالحارث: أسقف، عالم و مدير تحقيقات و تدریس بود.([3])

هيئت اعزامی‌‌ نجران بعد از رسيدن به مدينه، نخست لباسهاي سفر را در آورده و لباسهاي ابريشمی‌بلند پوشيدند و انگشترهاي طلایشان را به دست كردند، سپس نزد پيامبر آمده و سلام كردند، پيامبر صلی الله علیه و سلم جواب سلامشان را نداد، مدّتي طولاني به ‌اميد اينكه پيامبر صلی الله علیه و سلم با آنان صحبت کند منتظر ماندند، ولي چون آن لباسهاي ابريشمی‌و انگشترهاي طلا را پوشيده بودند با آنها حرفي نزد، بنابراين به جستجوي عثمان بن عفان و عبدالرحمن بن عوف كه در دوران جاهليّت با آنها رفت و آمد داشتند و از آنان گندم و ميوه و ذرت خريداري مي‌كردند، پرداختند. آن دو را در جلسه‌اي ميان گروهي از انصار‌يافتند و گفتند: اي عثمان و اي عبدالرحمن بن عوف! پيامبر شما طي نامه‌اي ما را دعوت كرد، ما هم اجابت كرديم و آمديم، حال به نزد او رفتيم و سلام کردیم، ولی جواب سلام مارا نداد و براي گفتگو با او مدّتي طولاني نشستيم، ما را خسته كرد و با ما حرفي نزد، نظر شما چيست؟ آيا برگرديم؟

عثمان و عبدالرحمن به علي رضی الله عنهما كه‌ او هم در همان جلسه بود گفتند: ابوالحسن نظر تو چيست؟ گفت: اين لباسهاي ابريشمی‌و انگشترهاي طلا را درآورید و با لباس سفر پيش پيامبر صلی الله علیه و سلم بروید، به گفته‌ي علي عمل نمودند و پيش پيامبر صلی الله علیه و سلم رفتند، سلام كردند، جواب سلامشان را داد و از آنها سؤالاتي كرد و آنها هم از او سؤال كردند و به همان صورت سؤال و جواب از دو طرف رد و بدل مي‌شد.([4])

گفتند: ما پيش از شما مسلمان بوديم، پيامبر فرمود: «يمنعكم من الإسلام ثلاث: عبادتكم الصليب، وأكلكم الخنزير، وزعمكم أن لله ولدًا»([5]): (سه چيز مانع این است که مسلمان محسوب شوید: پرستش صليب، خوردن گوشت خوك و ادعای اینکه خداوند فرزند دارد!).

جدال و جر و بحث به درازا كشيد و پيامبر صلی الله علیه و سلم با تلاوت آیات قرآن، عقايد و حرفهايشان را با دليل و برهان باطل می‌كرد، به پيامبر صلی الله علیه و سلم گفتند: چرا پيامبر ما را دشنام می‌دهي و مي‌گويي بنده‌ی خداست. پيامبر صلی الله علیه و سلم در پاسخ فرمود: «أجل إنه عبد الله ورسوله وكلمته ‌القاها إلى مريم العذراء البتول »: (آري! او بنده و رسول خدا و كلمه ‌اوست و او را در مريم باكره‌ي پاكدامن القاء كرده‌است). از اين پاسخ ناراحت و خشمگين شدند و گفتند: آيا انساني بدون پدر ديده‌اي؟!! اگر راست مي‌گويي‌ يكي مانند آن نشان بده؟ خداوند در پاسخ به ‌اين شبهه‌ي آنان آيات زير را نازل كرد که می‌فرماید:

{ إِنَّ مَثَلَ عِيسَى عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (٥٩)الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلا تَكُنْ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (٦٠)} (آل عمران/59-60).

مسأله (آفرينش) عيسي براي خدا، همچون مسأله (آفرينش) آدم است كه‌ او را از خاك بيافريد، سپس بدو گفت: پديد آي ! و (بي‌درنگ) پديد آمد. (اين بيان درباره ‌آفرينش عيسي) حقيقتي است از جانب پروردگارت‌، پس از ترديدكنندگان مباش.

اين برهان و دلیلی بود در هم کوبنده كه در آن عجيب به عجيب‌تر تشبيه شده بود([6]). وقتي رسول خدا صلی الله علیه و سلم متوجه شد که گفتگوي حکیمانه و موعظه‌ي حسنه براي آنها سودي ندارد، با فرمانبرداری از آیه‌ی زیر آنان را به مباهله([7]) فرا خواند که می‌فرماید:

{ هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الأرْحَامِ كَيْفَ يَشَاءُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (٦)} (آل عمران/6)

هرگاه بعد از علم و دانشي كه (درباره مسيح) به تو رسيده ‌است (باز) با تو به ستيز پرداختند، بديشان بگو: بيائيد ما فرزندان خود را دعوت مي‌كنيم و شما هم فرزندان خود را فرا خوانيد و ما زنان خود را دعوت مي‌كنيم و شما هم زنان خود را فرا خوانيد، ما خود را آماده مي‌سازيم و شما هم خود را آماده سازيد، سپس دست دعا به سوي خدا برمي‌داريم و نفرين خدا را براي دروغگويان تمنّا مي‌نمائيم.

به اين ترتيب رسول الله صلی الله علیه و سلم در حالي كه حسن، حسين و فاطمه همراهش بودند، از منزل بيرون آمده و فرمود: «وقتي دعا كردم آمين بگوييد([8])». هیئت اعزامی ‌‌نصارا با هم به مشاوره پرداختند و از هلاكت و نابودي خود بیمناک شدند، چون یقین داشتند كه پيامبر صلی الله علیه و سلم بر حق است و مي‌دانستند هيچ قومی‌با پيامبري مباهله نكرده مگر اين كه هلاك شده‌ است، به همين دليل از ملاعنه (يكديگر را لعنت كردن) خودداری کردند و گفتند: هر حكمی‌كه براي ما مناسب مي‌داني صادر كن، با آنان به پرداخت ساليانه دو هزار حُلّه،‌يك هزار در ماه رجب و‌يك هزار در ماه صفر پيمان صلح نوشت.([9])

[1] - نجران شهر بزرگي در هفت منزلي مكه‌است و به سمت‌يمن قرار دارد.

[2]- البداية والنهاية (5/48).

[3] - منبع سابق، السيرة النبوية لأبى شهبة (2/547).

[4] - زاد المعاد 3/629-638.

[5] - همان منبع (3/633).

[6] - زاد المعاد 3/633.

[7] - السيرة النبوية أبى شهبة (2/547)

[8] - السيرة النبوية أبى شهبة (2/547).

[9] - همان منبع سابق.

به نقل از: سيره أميرالمؤمنين علي بن أبي طالب رضي الله عنه و شخصيت و عصر او، تألیف: دكترعلي محمد محمد صلابی

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

عن حصين بن عبد الرحمن، عن ميمون، قال: «أربع لا تكلم فيهن: علي وعثمان والقدر والنجوم». از حصین بن عبدالرحمن روایت شده که میمون بن مهران فرمود: «چهار چیز هستند که نباید در مورد آنها (زیاد) تکلم (و سخن پراکنی) کرد (زیرا ممکن است به ناحق گویی و بیراهه برسد): علی رضی الله عنه، و عثمان رضی الله عنه، و قضاء و قدر، و نجوم (یکی از ابزارهای سحر و کهانت)». "حلية الأولياء وطبقات الأصفياء" حافظ أبو نعيم اصفهاني.