دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Dec 22

----

02/07/1447

----

1 دي 1404

تبلیغات

از ابوذر رضی الله عنه روایت شده که گفت: پیامبر صادق و مصدوق برای ما سخن گفت درباره آنچه از پروردگارش نقل می‌کرد که فرموده است: «الْحَسَنَةُ بِعَشْرِ أَمْثالِها أَو أَزْيدُ ، وَالسَّيِّئَةُ وَاحِدَةٌ أَوْ أَغْفِرُها، وَلَوْ لَقِيتَني بِقرابِ الأَرْضِ خَطايا ما لَمْ تُشْرِكْ بي لقيتُكَ بِقرابِها مَغْفِرَةً».
«(پاداش) کار نیک ده برابر یا بیشتر است (جزای) کار بد یکی است و یا ممکن است آن را ببخشم، (ای بنده من) اگر با من ملاقات كنى در حالی که به اندازه زمین گناه کرده‌ای به شرطی که به من شرک نورزیده باشی من باندازة خطاهای تو مغفرت به تو می‌دهم».
مستدرک حاکم 4/269 حدیث (7605)، ومسند امام أحمد احادیث (21353)، (21406)، (21544). حاکم گفته است این حدیث صحیح الاسناد است.

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

قرآن و حدیث>اشخاص>عمادی دمشقی حنفی، عبدالرحمن بن محمد

شماره مقاله : 2002 تعداد مشاهده : 393 تاریخ افزودن مقاله : 9/4/1389

عمادی . [ ع ِ ] عبدالرحمن بن محمد بن محمد بن محمد بن محمد بن عمادالدین عمادی دمشقی حنفی. فقیه و مفسر و ادیب قرن یازدهم هـ. ق . وی از فضلای عهد خود و ممدوح شعرا بود و در سال 978 هـ. ق . 1570 م . دردمشق متولد شد و در هفدهم جمادی الاولی سال 1051 هـ.ق . / 1641 م . در سن هفتادوسه سالگی درگذشت و در مقبره ٔ باب الصغیر دمشق دفن گشت . او راست : 1- تحریرالتأویل علی ما فی معانی بعض آی التنزیل . 2- الروضة الریا فیمن دفن بداریا. 3- الصلاة الفاخرة بالاحادیث المتواترة. 4- المستطاع من الزاد لأفقر العباد ابن العماد. 5- المنسک . 6- الهدایة. 7- هدیة ابن العماد لِعُبّاد العباد فی الصلاة. و نیز او را اشعاری است . (از ریحانة الادب ج 3 ص 131). و رجوع به مآخذ ذیل شود: هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 549. حدیقةالافراج احمد انصاری ص 132. سلافة العصر ابن معصوم ص 372. الکشاف طلس ص 77. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 1829. ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 594 و ج 2 ص 724. فهرس دارالکتب المصریة ج 5 ص 208 و ج 8 ص 151. فهرست الخدیویة ج 1 ص 156 و ج 2 ص 569. فهرس المؤلفین بالظاهریة، نسخه ٔ خطی . عرف البشام فیمن ولی فتوی دمشق الشام خلیل مرادی ، نسخه ٔ خطی . (از دهخدا)

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

يكي از نشانه هاي قبول شدن نماز دوري از گناه ميباشد، و بر اين اساس حسن بصري گفته است: "من لم تنهه صلاته عن الفحشاء و المنكر لم يزدد من الله الا بعدا"، يعني: "كسي كه نماز او را از فحشاء و منكر باز ندارد، از آن نماز جز دوري از خداوند چيز ديگري نصيبش نميشود". (سایت جامع فتاوی اهل سنت و جماعت/ IslamPP.Com)