قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

س- آیا به اعتقاد بزرگان شیعه می­توان از غیر خداوند متعال طلب فریادرسی کرد؟

ج- علمای شیعه می­گویند: «جز از ائمه درخواست نمی­شود و آنها نجات دهنده و پناهگاه هستند»[1]. و روایت کرده­اند که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم  (به دروغ شیعه) گفت: «... ابو الحسن از کسی که بر تو ستم کرده انتقام می­گیرد !! و اما علی بن حسین برای نجات از سلاطین و وسوسه های شیطان است !! و موسی بن جعفر: بوسیله او از خدا عافیت و تندرستی بخواه !! و بوسیله علی بن موسی در دریاها و خشکی طلب سلامتی کن، و بوسیله محمّد بن علی از خدا روزی بخواه!! و حسن بن علی برای آخرت است !! و صاحب الزمان برای این است که هرگاه شمشیر بر گردنت گذاشته شد از او کمک بخواه بدون شک تو را کمک می کند»!! [2]
تناقض:
کتاب های شیعه روایت کرده اند  که امام جعفر صادق رحمه الله در دعایش می­گفت:
«اللّهمَّ انی اصبحت لا املک لنفسی ضراً و لا نفعاً و لا حیاة و لا موتاً و لانشورا ، قد ذل مصرعی ، و استکان مضجعی و ظهر ضری   و انقطع عذری ... و درست الآمال الا منک و انقطع الرجاء الا من جهتک ...»[3].
یعنی: بار خدایا نمی توانم به خود کوچکترین سودی برسانم و دفع زیان و مرگ و زندگی و رستاخیز در اختیار من نیست، ضعیف و ناتوانم و زیان دیده­ام و عذری ندارم، آرزوهایم برآورده نشد و هیچ امیدی جز ندارم جز آنچه از جهت توباشد.. .
خداوند عزوجل  هم می­فرماید:
{ وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ يَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَنْ لا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَنْ دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ (٥)وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ (٦)} (احقاف:5-6)
یعنی: چه كسي گمراه‌تر از كسي است كه افرادي را به فرياد بخواند و پرستش كند كه (اگر) تا روز قيامت پاسخش نمي‌گويند؟  (نه تنها پاسخش را نمي‌دهند ، بلكه سخنانش را هم نمي‌شنوند) و اصلاً آنان از پرستشگران و به فريادخواهندگان غافل و بي‌خبرند. و زماني كه مردمان (در قيامت) گرد آورده مي‌شوند ، چنين پرستش‌شدگان و به فرياد خواسته‌شدگاني ، دشمنان پرستشگران و به فرياد خواهندگان مي‌گردند و عبادت ايشان را نفي مي‌كنند و نمي‌پذيرند.
و می­فرماید:
{ وَإِذَا مَسَّ الإنْسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِنْ قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَنْدَادًا لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلا إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ (٨)} (زمر:8): ‏
هنگامي كه گزندي متوجّه انسان مي‌گردد، پروردگار خود را به فرياد مي‌خواند و تضرّع كنان رو به درگاه او مي‌آورد . سپس هنگامي كه نعمت بزرگي از جانب خود بدو داد خدا را كه قبلاً به فرياد مي‌خواند فراموش مي‌كند (و گزند را از ياد مي‌برد و به ترك دعا مي‌گويد) و خداگونه‌هائي را براي خدا مي‌سازد تا (هم خود را و هم مردمان را بدان) از راه او به در برد و گمراه كند .  (اي پيغمبر ! به چنين فردي) بگو : اندك روزگاري از كفر خود بهره‌مند شو (و با آن خوش بگذران ، امّا بدان كه) تو از دوزخياني . ‏
و می­فرماید:
{ قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (٤٠)بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِنْ شَاءَ وَتَنْسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ (٤١)} (انعام:40-41)
یعنی: بگو : به من بگوئيد كه اگر عذاب خدا شما را فرا گيرد (همان گونه كه قبلاً ملّتهاي پيشين را فرا گرفته است) يا اين كه قيامت شما (با فرا رسيدن مرگتان و يا از هم پاشيدن جهان) فراز آيد ، آيا غير خدا را به ياري مي‌طلبيد ؟  (و اگر بطلبيد سودي به شما مي‌رسانند و شما را مي‌رهانند ؟ !) اگر شما راستگوئيد.
بلكه تنها خدا را به ياري مي‌طلبيد ، و او اگر خواست آن چيزي را برطرف مي‌سازد كه وي را براي رفع آن به فرياد مي‌خوانيد ، و (ديگر آن روز) چيزهائي را كه (امروز) شريك خدا مي‌سازيد فراموش مي‌نمائيد.
 
به نقل از: سؤال و جوابهايي در مورد شیعیان اثنا عشری، تألیف: عبدالرحمن بن سعد الشثری، مترجم: اسحاق دبیری


[1] - بحار الانوار ، ج 94 / 37 .
[2] - بحار الانوار ، ج 94 / 33 ، و البلد الامین ، ص 385 .
[3] - بحار الانوار ، 86 / 318 ، و منهج الدعوات و منهج العبادات ، ص 216 رضی الدین علی بن موسی بن طاووس متوفای 664 هجری .