دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Aug 30

----

06/03/1447

----

8 شهريور 1404

تبلیغات

خداوند (تبارک وتعالی) در حدیثی قدسی می‌فرماید: « مَنْ عَادَىٰ لِي وَلِيّاً فَقَدْ آذَنْتُهُ بِالْحَرْبِ». «هر کس با دوست من دشمنی کند همانا من با او اعلام جنگ کردم».
قسمتى از حديث طولانى است كه در بخارى 5/2384 حديث (6137) آمده است، وابن حبان 2/58 حديث (347)، مسند أحمد 6/56 حديث (26236)، مسند أبي يعلى 2/520 حديث (7087)، وسنن بيهقي وغيره.

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

فقه>مسائل فقهی>روزه های سنت

شماره مقاله : 2309 تعداد مشاهده : 342 تاریخ افزودن مقاله : 6/5/1389

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند: " أَفْضَلُ الصِّيَامِ بَعْدَ رَمَضَانَ شَهْرُ اللَّهِ الْمُحَرَّمُ " (روايت مسلم:1163)، يعنى: "بهترين روزه ها بعد از رمضان روزه ماه محرم است".

يعنى ماه محرم بهترين ماهى (بغير از رمضان) است كه بطور كامل روزه گرفته شود، كه برابر است ماه يك هجرى قمرى، ولى روزه گرفتن بعضى از روزهاى ماههاى ديگر بهتر از روزهاى محرم است، مانند روزه 9 روز اول ذى الحجه كه روز نهم آن عرفه است، و روزه روز عرفه گناهان يك سال قبل و يك سال بعد بخشيده ميشود، در حاليكه روزه روز دهم محرم يعنى روز عاشوراء، فقط گناهان يك سال قبل بخشيده ميشود.

بنابراين بهترين ماههايى كه روزه اش بعد از رمضان مستحب است ماه محرم ميباشد، که برابر است با اولين ماه هجرى قمرى.

ولى نا گفته نماند كه پيامبر صلى الله عليه و سلم بيشترين ماههايى را كه بغير از رمضان روزه ميگرفته است ماه شعبان بوده، و امام نووى سببش را اينچنين بيان ميكند و ميگويد:

"اگر گفته شود كه طبق حديث بهترين روزه بعد از رمضان ماه محرم است، پس چرا پيامبر صلى الله عليه و سلم ماه شعبان را بيشتر از محرم روزه ميگرفت؟"، (سپس گفت) جوابش اينست كه: شايد پيامبر صلى الله عليه و سلم نميدانست كه روزه ماه محرم از ساير ماهها بهتر است مگر در اواخر عمرش قبل از اينكه بتواند آنرا روزه بگيرد، و يا شايد عذرى داشت كه مانع گرفتن روزه اش در ماه محرم ميشد، مانند سفر، مريضى و غيره."

در ضمن روزهاى ديگرى نيز سنت و مستحب هستند كه براى روزه گرفتن در نظر گرفت مانند روزه گرفتن سه روز در هر ماه (مخصوصا روزهاى 13، 14، 15 ماه قمرى)، و روزهاى دوشنبه و پنج شنبه، و بهترين روزه طبق حديث پيامبر صلى الله عليه و سلم روزه داوود عليه اسلام بود كه يك روز در ميان روزه ميگرفت.

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین

سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

از محمّد بن عقيل بن ابي طالب روايت است: علي رضی الله عنه براي ما سخنراني كرد و گفت: اي مردم! شجاع‌ترين مردم كيست؟ گفتيم: شما، اي امير مؤمنان! گفت: ابوبكر صديق رضی الله عنه شجاع‌ترين مردم است، در روز جنگ بدر ما براي رسول الله صلی الله علیه و سلم سايه‌باني درست كرده بوديم، گفتيم: چه كسي در كنار پيامبر صلی الله علیه و سلم از ايشان نگهباني مي‌کند تا كسي از مشركان به او نزديك نشود؟ كسي جز ابوبكر براي نگهباني نايستاد، او بود كه با شمشير از غلاف كشيده كنار سر مبارك او ايستاده بود، هرگاه كسي مي‌خواست به رسول الله صلی الله علیه و سلم نزديك شود ابوبكر با شمشيرش جلوي او را مي‌گرفت و من خودم (علي) ديدم كه مشركان گلوي رسول الله صلی الله علیه و سلم را گرفته‌اند و تكان مي‌دهند و مي‌گويند: تو همان كسي هستي كه معبودان را‌ يكي دانسته‌اي، سوگند به خدا كسي جز ابوبكر رضی الله عنه به ‌او نزديك نشد، در آن زمان ابوبكر دو گيسوي بلند داشت، در حالي كه با سرعت مي‌آمد گيسوانش را كنار مي‌زد، آمد و گفت: واي بر شما! آيا مردي را مي‌كشيد كه مي‌گويد: پروردگارم الله ‌است و برايتان از جانب پروردگارش آيات و نشانه‌هاي واضح و و روشن آورده‌است! در آن روز ‌يكي از دو گيسوي ابوبكر كنده شد. راوي می‌گويد: علي مخاطبان را سوگند داد كه ‌آيا نزد شما مؤمن آل فرعون بهتر بوده ‌يا ابوبكر؟ مردم چيزي نگفتند، علي گفت: سوگند به خدا ابوبكر از مؤمن آل فرعون بهتر است، آن مرد که ايمانش را پوشيد، خداوند او را ستود. امّا ابوبكر جان و خون و مالش را در راه خدا فدا كرد(المستدرک(3/67)صحیح است برشرط مسلم و ذهبی موافق آن است).