دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Aug 18

----

23/02/1447

----

27 مرداد 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرموده است: "ثَلَاثَةٌ قَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ الْجَنَّةَ مُدْمِنُ الْخَمْرِ وَالْعَاقُّ وَالدَّيُّوثُ الَّذِي يُقِرُّ فِي أَهْلِهِ الْخَبَثَ (صحيح، روايت احمد 5349)، يعنى: "سه كس هستند كه خداوند بهشت را بر آنها حرام گردانيده است: شرابخوار، و كسى كه نافرمانى والدينش ميكند، و ديوثى كه بر پليدى زنش راضى ميشود".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

الهیات و ادیان>فرقه ها و مذاهب>علی بن ابی طالب رضی الله عنه > نظر امام علی رضی الله عنه درباره در امان بودن اهل زمین

شماره مقاله : 2432 تعداد مشاهده : 315 تاریخ افزودن مقاله : 15/5/1389

در امان‌ بودن اهل زمين

در نهج‌البلاغه آمده است:

ابوجعفر محمد بن علي الباقر -رضي الله عنه- از امام علي -رضي الله عنه- حکايت نموده که فرمود: «كان في الأرض أمانان من عذاب الله، وقد رفع أحدهما، فدونكم الآخر فتمسّكوا به، أما الأمان الذي رفع فهو رسول الله -صلى الله عليه وآله وسلم-، وأما الأمان الباقي فالاستغفار، قال الله تعالى: ﴿وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِيهِمْ وَمَا كَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ﴾. (الأنفال:33)».

«دو چيز در زمين سبب ايمن‌بودن از عذاب خدا هستند، که يکي را خدا برداشته است، و يکي باقي مانده. شما ملازم آن باشيد و به آن تمسّک بجوييد. آن يکي که خدا برداشته، پيامبر خدا -صلى الله عليه وآله وسلم- است، و آن يکي که باقي مانده است، استغفار است. خداوند متعال مي‌فرمايد: ﴿وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِيهِمْ وَمَا كَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ﴾. (الأنفال:33)»[1].

«تا تو(اى پيامبر!) در ميان آنها هستى، خداوند آنها را مجازات نخواهد كرد; و (نيز) تا استغفار مى ‏كنند، خدا عذابشان نمى‏ كند».

[1]) 18/240 (85).

از کتاب: نهج البلاغه را دوباره بخوانيم، تأليف: عبدالرحمن بن عبدالله الجميعان، ترجمه: جعفر

سبحاني، 1427/1385هـ.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

امير المؤمنين على بن ابى طالب رضی الله عنه فرمود: كفى بالعلم شرفاً أنه يدعيه من لا يحسنه ويفرح إذا نسب إليه من ليس من أهله، وكفى بالجهل خمولاً، أنه يتبرأ منه من هو فيه ويغضب إذا نسب إليه. [در شرف علم همين بس كه كسى كه نيكو نمى داندنش دعوى آن كند و چون او را به آن علم نسبت دهند شادمان گردد، هر چند از زمره عالمان نباشد، و بى ارجى جهل را همين بس كه حتى جاهلان از آن بيزارى مى جويند و چون جاهلى را جاهل خطاب كنند خشمگين گردد.] (ترجمه معجم الادباء ياقوت حموى، مترجم عبد المحمد آيتى)