دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Jul 05

----

09/01/1447

----

14 تير 1404

تبلیغات

رسول خدا صلی الله علیه و سلم فرمودند:
" والذي نفسُ محمدٍ بيدهِ لا يسمعُ بي أحدٌ من هذه الأمة ولا يهوديٌّ ولا نصرانيٌّ ثم يموتُ ولم يؤمنْ بالذي أُرسلتُ به إلاّ كان من أصحاب النار ".
سوگند به آن ذاتی كه جان محمّد در دست اوست هيچ كس از اين امّت، از‌يهوديان و مسيحيان نيست كه رسالت من به گوشش برسد و ايمان نياورد مگر اين كه ‌از دوزخيان خواهد بود.
مسلم 93/1 كتاب الايمان.

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

الهیات و ادیان>مسائل و عقايد اسلامي>خنزب

شماره مقاله : 2447 تعداد مشاهده : 328 تاریخ افزودن مقاله : 15/5/1389

خُنْزُب:

در حديث از عثمان بن ابي العاص وارد شده است كه گفت: "يا رسول الله، إن الشيطان قد حال بيي وبين صلاتي يلبسها علي ، فقال رسول الله صلى الله تعالى عليه وسلم : " ذاك شيطان يقال له خنزب ، فإذا أحسسته فتعوذ بالله منه ، واتفل عن يسارك ثلاثا ، ففعلت ذلك ، فاذهبه الله تعالى عني " .(روايت مسلم)

يعنى: اى رسول الله، شيطان بين من و نمازم فاصله انداخته و هواسم را پرت ميكند، پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند: اين شيطانى است كه به او خُنْزُب ميگويند، پس اگر آنرا احساس كردى به الله بناه بِبَر (بگو: اعوذ بالله من الشيطان الرجيم) و به طرف چپ خود (در حال قيام و در نماز) سه بار تف بيانداز (البته بدون آب دهان)"، (عثمان با ابي العاص) گفت: آنرا انجام دادم و اين مشكل رفع شد.

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین

سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

حسن رضی الله عنه شب‌ها را به قیام و عبادت الله سبحانه و تعالی سپری می‌کرد. وی، ابتدای شب را به عبادت می‌پرداخت و برادرش حسین رضی الله عنه بخش پایانی شب، بر می‌خاست و عبادت می‌نمود.[ الزهد از ابن ‌حنبل، ص171؛ رهبان الليل از عفاني (1/403)]