دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Aug 30

----

06/03/1447

----

8 شهريور 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند: "من نفس عن غريمه أو محا عنه ، كان في ظل العرش يوم القيامة" (روايت احمد)
«كسى كه بر بدهكارش آسان بگيرد و يا او را ببخشد، در روز قيامت در زير سايه عرش خداوند قرار خواهد گرفت».

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاريخ>اشخاص>محمد بن حسن بن اسفندیار

شماره مقاله : 5890 تعداد مشاهده : 324 تاریخ افزودن مقاله : 30/7/1389

ابن اسفندیار. [ اِ ن ُ اِ ف َ ] (اِخ ) محمدبن حسن . مورخ ایرانی ، صاحب تاریخ طبرستان . از شرح زندگانی او چیزی در دست نیست جز همانکه خود در مقدمه ٔ تاریخ ذکر کرده است . او در سال 606 هَ .ق . هنگام کشته شدن رستم بن اردشیر فرمانفرمای طبرستان در بغداد بود.و چون خبر قتل رستم شنید از بغداد به عراق عجم بازگشت و دو ماه برای جمع آوری موادّ کتاب تاریخ خویش در ری بسر برد و پس از آن بخوارزم رفت و مدارکی در دکان کتابفروشی به دست کرد که نامه ٔ تنسر وزیر اردشیر بابکان به گشنسب شاه فرمانفرمای طبرستان در میان آنها بود و تاریخ خود را با این نامه آغاز و به دومین سلسله ٔ باوندیه ختم کرده است . این تاریخ را ادوارد برون بانگلیسی ترجمه کرده و به سال 1905 م . نشر داده است .

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

امام ابوحنیفه نعمان ‌بن ثابت رحمه الله فرموده است: «لایحلّ لأحدٍ أن یأخذ بقولنا مالم یعلم من أین أخذناه» (برای احدی جایز نخواهد بود که سخن ما را بدون اینکه بداند ما آن را کجا گرفته‌ایم، بپذیرد). ابن عبدالبر در «الانتقاء فی فضائل الثلاثه الفقهاء» (145)، ابن قیم در «اعلام الموقعین» (2/309) و ابن عابدین در «حاشیه» «البحر الرائق» (6/293) و شعرانی در «المیزان» (1/55)