قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

ابن عباس . [ اِ ن ُ ع َب ْ با ] (اِخ ) عبداﷲ بن عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف، مکنی به ابوالعباس. مولد او مکه ٔ مکرمه ، به شعب ابی طالب ، آنگاه که مسلمین و بنی هاشم بدانجا محصور بودند (سه سال پیش از هجرت ). مادرش لبابه بنت حارث و حارث پسر عم رسول اکرم صلوات اﷲ علیه است و احادیث بسیار بدو نسبت کنند. او به سال 27 هَ .ق . با عبداﷲ بن ابی سرح به غزای افریقیه شد و در زمان خلافت امیرالمؤمنین علی رضی الله عنه با آن حضرت به عراق رفت و در جنگ صفین حاضر بود و سپس حکومت بصره بوی مفوض گردید و پیش از شهادت علی رضی الله عنه از عراق بطائف هجرت کرد و تا زمان وفات (68 هَ .ق .) بدانجا ببود. خلفای عباسی از نسل او باشند، و نیز ابن عباس به سال 49 هَ .ق . با ابوایوب انصاری به معیت یزیدبن معاویه بغزای روم رفت و او اکبر اولاد پدر خویش بوده و عبیداﷲ و فضل و قثم و معبد برادران او باشند. و چون ابن عباس مطلق گویند منصرف به عبداﷲ باشد. و کتاب تفسیری نیز به عبداﷲبن عباس نسبت کنند.