دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Dec 11

----

20/06/1447

----

20 آذر 1404

تبلیغات

از زيد بن ارقم وارد شده است كه گفت: "قام فينا رسول الله صلى الله عليه وسلم يوما خطيبا ً بماء يدعى خما بين مكة والمدينة ، فحمد الله وأثنى عليه ووعظ وذكّر ، ثم قال : وأنا تارك فيكم ثقلين أولهما كتاب الله ، فحث على كتاب الله ورغّب فيه ثم قال : وأهل بيتي ، أذكركم الله في أهل بيتي ، أذكركم الله في أهل بيتي ، أُذكّركم الله في أهل بيتي ، قال زيد : نساؤه من أهل بيته ، ولكن أهل بيته من حرم الصدقة بعده وهم آل علي ، وآل عقيل ، وآل جعفر ، وآل عباس ، كل هؤلاء حُرم الصدقة (روايت مسلم : 2408)

يعنى: " من در ميان شما چيزى را بجاى گذاشتم كه اگر به آن چنگ بزنيد گمراه نخواهيد شد، يكى از آنها كتاب خداوند ميباشد كه در آن هدايت و نور نهفته است. پس پيامبر صلى الله عليه و سلم به كتاب خداوند ترغيب و تشويق كرد، و سپس گفت: "و اهل بيت من، خداوند را به شما ياد آورى ميكنم در مورد اهل بيت من" (سپس به زيد گفته شد: "مگر زنانش از اهل بيت نيستند؟) گفت: "زنانش از اهل بيت هستند، ولى اهل بيتش كسانى هستند كه بعد از پيامبر صلى الله عليه و سلم صدقه بر آنها حرام ميباشد و آنها عبارتند از آل علي، و آل عقيل ، و آل جعفر ، و آل عباس، كه صدقه بر همه آنها حرام است."

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

فقه>مسائل فقهی>رهن > احکام رهن

شماره مقاله : 8247 تعداد مشاهده : 338 تاریخ افزودن مقاله : 17/9/1389

عموما برخى از احكام رهن عبارتند از:

1- براي رهن گيرنده جايز نيست از چيزي که به عنوان رهن گرفته استفاده کند؛ زيرا هر قرضي که منفعتي را به دنبال داشته باشد ربا است. ابن قدامة از احمد بن حنبل نقل كرده است كه ميگفت اگر خانه اى در مقابل قرض به رهن گذاشته شود و رهن گيرنده از آن خانه استفاده كند اين رباى محض بشمار ميايد. در نتيجه جائز نيست كه اگر خانه اى در مقابل نقد به رهن گذاشته شده از آن استفاده شود، مگر اينکه مال رهن، حيواني سواري يا شيرده باشد که در اين صورت در عوض هزينه‌اي که باري رهن صرف مي‌کند مي‌تواند از آن استفاده کند. از ابوهريره رضى الله عنه روايت است که پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود : (الظهر يرکب بنفقته إذا کان مرهونا، ولبن الدر يشرب بنفقته إذا کان مرهونا، و علي الذي يرکب و يشرب النفقة) (صحيح بخارى : 2512/143/5)، يعنى: "مي‌توان از سواري حيوان رهني و نيز از شير حيوان رهني در برابر مخارج آن استفاده کرد، مخارج بر عهده کسي است که از سواري و شير آن حيوانات استفاده مي‌کند".

2- اگر چيزى كه به رهن گرفته شده قابل زكات باشد مانند پول نقد، طلا، نقره، زمين تجارى، جنس تجارى و غيره، در اينصورت زكات آن مال واجب است و بر گردن مالك آن مال ميباشد، يعنى زكات آن مال را بايد كسى بدهد كه رهن داده است نه كسى كه رهن را گرفته است، و در صورتيكه رهن گيرنده اجازه بدهد، رهن دهنده ( يا قرض گيرنده) ميتواند زكات آن مال را از خود رهن بدهد، ولى اگر اجازه ندهد بايد زكات آن را از اموال ديگر خود بدهد، و يا صبر كند تا اينكه رهن را پس بگيرد و زكات آنرا به ازاى سالهاى گذشته يكجا بدهد.

در صورتيكه جنس رهن پول نقد، طلا، نقره، و يا اجناس تجارى نباشد زكاتى بر آن واجب نيست.

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

قال يعقوب بن المسيب : دخل المطلب بن حنظب على سعيد بن المسيب في مرضه وهو مضطجع فسأله عن حديث، فقال: أقعدوني فأقعدوه، قال: «إني أكره أن أحدث حديث رسول الله صلى الله عليه وسلم وأنا مضطجع». الحلية الأولیاء؛ أبي نعيم اصفهانی. یعقوب پسر مسیب می گوید: مطلب بن حنظب به عیادت سعید بن مسیب رفت و دید که او بر پهلو خوابیده است، مطلب از وی درباره حدیثی پرسید، سعید گفت: مرا بنشانید، او را نشاندند، سپس فرمود: «من ناپسند می دانم که در حالت خوابیده حدیث رسول خدا صلی الله علیه وسلم را بازگو نمایم».