دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Jul 03

----

07/01/1447

----

12 تير 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرموده است: " أسرعوا بالجنازة فإن تك صالحة فخير تقدمونها ، وإن تكن غير ذلك فشر تضعونه عن رقابكم " . (صحيح مسلم) يعنى: "در تشييع جنازه شتاب ورزيد، زيرا اگر شخص نيكوكار باشد پس چيز نيكويى را به جلو ميبريد و اگر نيكوكار نباشد پس شَرّى را از گردنتان رها ميسازيد."

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

قرآن و حدیث>اشخاص>اخفش دمشقی

شماره مقاله : 8255 تعداد مشاهده : 300 تاریخ افزودن مقاله : 17/9/1389

اخفش . [ اَ ف َ ] (اِخ ) هارون بن موسی بن شریک . او شیخ ابوعبداﷲ بن موسی دمشقی قاری نحوی است و نزد عبداﷲ بن ذکوان و جز او قرائت کرده است و ابوالحسن بن الاجزم از او قرائت دارد. اخفش از ابی مسهر الغسانی و از او ابوبکر بن فطیس حدیث آموخت و وی از اهل ادب و فضل بود و کتب بسیار در قراآت و عربیت تصنیف کرد و او خاتمةالاخافیش است و بسال 221 هَ . ق . درگذشت .(به نقل از دهخدا)

الأخفش وفات سال 292 هجری
هارون بن موسى بن شریك التغلبى أبو عبد الله شیخ القراء بدمشق یعرف بالأخفش الدمشقى أو أخفش باب الجابیة (من أحیاء دمشق) وكان قیما بالقراءات السبع عارفا بالتفسیر والنحو والمعانى والغریب والشعر وعنه اشتهر قراءة أهل الشام. (از: موسوعة الأعلام، لوح فشرده المکتبة الشلاملة)

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

شیخ الاسلام ابن تیمیه در بیان حال کسانی که معتاد به شنیدن موسیقی هستند چنین می گوید: "و برای همین کسانی هستند که به آن معتاد شده اند تا جایی که به شنیدن قرآن مشتاق نیستند و از گوش دادن به آن خوشحال نمی شوند و آن تاثیری را که در شنیدن موسیقی می یابند در گوش فرادادن به قرآن نمی بینند بلکه اگر به قرآن گوش دهند با قلبی مشغول و غیرحاضر و با زبانی مشغول به سخنانی دیگر آن را می شنوند اما همین که نوبت به موسیقی برسد صدایشان پایین می آید و از حرکت می افتند و قلبشان حاضر میشود!" [مجموع فتاوی]