دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Jul 05

----

09/01/1447

----

14 تير 1404

تبلیغات

يعلي بن مره مي‌گويد: حسن و حسين به سمت رسول‌خدا صلی الله علیه و آله و سلم با يكديگر مسابقه مي‌دادند؛ يكي از آنها زودتر از ديگري به آن حضرت صلی الله علیه و آله و سلم رسيد. رسول‌خدا صلی الله علیه و آله و سلم دست مباركش را به گردن او انداخت و او را در آغوش گرفت و يكايك آنها را بوسيد و سپس فرمود: (إنّي أحبّهما فأحبّوهما. أيّها الناس، الولد مبخلة مجبنة) يعني: «من، اين دو را دوست دارم؛ شما نيز آنها را دوست بداريد. اي مردم! فرزند، مايه‌ي بخل و ترس والدين است».
مسند احمد (4/172)؛ سنن ابن ماجه، شماره‌ي3666؛ بوصيري در الزوائد گفته است: سندش، صحيح است و راويان آن، ثقه مي‌باشند؛ نگا: سير أعلام النبلاء (3/255).

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

ادبیات>شرح واژه>ارعن

شماره مقاله : 9805 تعداد مشاهده : 246 تاریخ افزودن مقاله : 26/1/1390

ارعن .[ اَ ع َ ] (ع ص ) نادان . ابله . احمق . مرد گول زودسخن . || فروهشته گوشت و سست . (منتهی الأرب ). مسترخی . || دراز بی عقل . احمق دراز. دراز احمق . (زمخشری ). مؤنث : رَعْناء. || جیش ارعن ؛ لشکر گران بسیار. (منتهی الأرب ). آن لشکر که بپاره ٔ کوه ماند. (مهذب الاسماء). لشکر کوهی . سپاهی گران .جیش عظیم . || (ن تف ) نعت تفضیلی از رعن .
- امثال :
ارعن من هواءالبصرة ؛ الرعن الاسترخاء و الاضطراب و قال : و دخلوها رحلة فیها رعن ، و انماوصفوا هواها بذلک لاضطراب فیها و سرعة تغیره . (مجمع الامثال میدانی ).

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

حسن رضی الله عنه هنگام طلوع خورشید می‌گفت: (سمع سامع بحمد الله الأعظم لا شریک له، له الملک و له الحمد و هو علی کل شئ قدیر؛ سمع سامع بحمد الله الأمجد لا شریک له، له الملک و له الحمد و هو علی کل شئ قدیر) (الطبقات (1/291)، تحقيق: سلمي، با سند صحيح.)