دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Dec 06

----

15/06/1447

----

15 آذر 1404

تبلیغات

از ابوهريره روايت است که پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود : "من نفس عن مسلم کربة من کرب الدنيا نفس الله عنه کربة من کرب يوم القيامة، و من يسر علي معسر يسر الله عليه في الدنيا و الآخرة، والله فيعون العبد مادام العبد في عون أخيه" (روايت مسلم 2699/2074/4) «هرکس يک گرفتاري از گرفتاريهاي دنيا را از مسلماني بردارد، خداوند يکي از گرفتاريهاي قيامت را از او برمي‌دارد، و کسي که بر تنگدستي آسان بگيرد، خداوند در دنيا و آخرت بر او آسان مي‌گيرد، و خداوند يار و ياور بنده است تا آن وقت که بنده ياور برادرش باشد».

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

فقه>مفاهیم و اصطلاحات فقهی>مني

شماره مقاله : 141 تعداد مشاهده : 413 تاریخ افزودن مقاله : 14/5/1388

[در اصطلاح فقه] بعضي از دانشمندان فقه‌، به ناپاكي و پليدي مني راي داده‌اند، ولي چنان به نظر مي‌رسد،‌ كه پاك باشد، ليكن مستحب است‌ كه اگر تر باشد آنرا بشويند و اگر خشك شده باشد، بر آن دست بمالند و پاكش‌ كنند. حضرت عايشه -‌رضي الله عنها -گفته است‌: (كنت أفرك المني من ثوب رسول الله صلى الله عليه وسلم إذا كان يابسا وأغسله إذا كان رطبا) [هرگاه مني روي لباس پيامبر خشك مي‌شد آنرا با دست مي‌ماليدم و پاكش مي‌كردم و هرگاه تر و نمناك مي‌بود، آنرا مي‌شستم‌]‌‌. دارقطني و ابوعوانه و بزار آنرا روايت كرده‌اند. از ابن عباس - رضي الله عنهما -‌روايت شده است‌ كه‌: “‌‌از پيامبر صلي الله عليه و سلم سوال شد درباره‌ي مني ‌كه به لباس اصابت‌ كند، فرمود: (إنما هو بمنزلة المخاط والبصاق، وإنما يكفيك أن تمسحه بخرقة أو بإذخرة[1]) [‌مني درست مانند آب بيني و آب دهان است‌، كافي است‌، ‌كه آنرا با كهنه يا علفي پاك نمود]‌‌. دارقطني و بيهقي و طحاوي اين حديث را روايت‌ كرده‌اند، در “‌‌رفع‌“‌ و “‌‌وقف‌“‌ آن اختلاف است‌.

به نقل از:
فقه السنه ، تأليف سيد سابق، مترجم محمود ابراهيمي، تهران، ناشر مردم‌سالاري، دوم 1387.

[1] ‌اذخره‌:‌ گیاهی است خوشبو.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

حدثنا يحيى ابن يمان، قال: سمعت سفيان الثوري، يقول: «الأعمال السيئة داء، والعلماء دواء، فإذا فسد العلماء فمن يشفي الداء؟». "حلية الأولياء وطبقات الأصفياء" حافظ أبو نعيم اصفهاني. یحیی بن یمان می گوید: شنیدم که سفیان ثوری می فرمود: «اعمال و کارهای بد و زشت درد هستند و علماء دوای آن دردها هستند، هرگاه علماء فاسد شدند پس چه کسی دردها را درمان کند؟».