دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 May 01

----

03/11/1446

----

11 ارديبهشت 1404

تبلیغات

در مورد نزول عيسى عليه السلام كه از علامات بزرگ قيامت خواهد بود، پيامبر صلى الله عليه و سلم فرموده اند:
« يخْرُجُ الدَّجَّالُ في أمَّتي فَيَمْكُثُ أربَعِين، لا أدْري أرْبَعِينَ يَوْما، أو أرْبَعِينَ شَهْرا، أوْ أرْبَعِينَ عَاما، فَيبْعثُ اللَّه تَعالى عِيسَى ابْنَ مَرْيمَ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم فَيَطْلُبُهُ فَيُهْلِكُه، ثُّمَّ يَمْكُثُ النَّاسُ سبْعَ سِنِينَ لَيْسَ بَيْنَ اثْنْينِ عدَاوَة » (روايت مسلم)
" رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود: دجال در امتم برآمده و چهل درنگ مي کند نمي دانم که چهل روز است، يا چهل سال. بعد از آن خداوند عيسي عليه السلام را مي فرستد و آن را جستجو کرده مي کشد. باز مردم هفت سال طوري زندگي مي کنند که ميان دو نفر دشمني نيست ".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

قرآن و حدیث>علوم قرآن>آیه

شماره مقاله : 8953 تعداد مشاهده : 478 تاریخ افزودن مقاله : 28/12/1389

آیه: معنای اصلی آیه (العلامة، به معنای نشانه و علامت) است. خداوند می‏فرماید: (و قال لهم نبیّهم إنّ آیة ملکه أن یأتیکم التابوت فیه سکینة من ربکم) (بقره/248). (پیامبرشان به آن گروه گفت که نشانه پادشاهی او این است که برای شما تابوتی را می‏آورد که در آن سکینه از طرف خداوند است). آیه عبارت از جمله ای مستقل نسبت به قبل و بعد از خودش، و در حدیث آمده است که پیامبر (صلی الله علیه وسلم) قرائت قرآن را تکه تکه می‏خواند، یعنی آیه، آیه قرآن را تلاوت می‏کرد و در آخر هر آیه‏ای توقف کوتاهی می‏کرد و می‏فرمودند: (الحمد لله رب العالمین) لحظه‏ای می ایستاد و ( الرحمن الرحیم) را می‏گفت و لحظه‏ای درنگ می‏کرد و ( مالک یوم الدین) را می‏گفت، تا آخر سوره همین طور قرائت می‏نمود.[ صحیح ترمذی.] آیه گاهی به معنای چیزی که برخلاف عادت و روش سنتی نیز باشد، می‏آید. همچنانکه خداوند می‏فرماید: (و قالوا لن نؤمن لک حتی تفجر لنا من الأرض ینبوعا) (إسرأء/90) (و گفتند ما هرگز به تو ایمان نمی‏آوریم تا آنکه از زمین برای ما چشمه آبی بیرون آری). در هر دو آیه به این مسئله اشاره شده که چرا معجزه و نشانه‏ای از طرف خداوند بر پیامبر (صلی الله علیه وسلم) نازل شده است. و این نشانگر معنای آیه است که در مقابل عادات و روشهای عادی زندگی به کار برده‏اند. (تفسیر بزرگترین سوره قرآن (فاتحة الكتاب)، مؤلف: محمد بن جمیل زینو، ترجمه: علی صارمی)

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

نصایح عمربن خطاب رضی الله عنه: «من عرض نفسه للتهمة فلا يلومن من أساء به الظن». «هر کس خود را در معرض تهمت و سوء ظن قرار دهد، کسی جز خویشتن را سرزنش نکند». ‏منبع: "تاریخ دمشق" (44/359) و "التاریخ الاسلامی" (20/270)‏.