دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Sep 16

----

23/03/1447

----

25 شهريور 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند:
«دِينَارٌ أَنْفَقْتَهُ في سبيلِ اللَّه، وَدِينَارٌ أَنْفَقتَهُ في رقَبَةٍ ، ودِينَارٌ تصدَّقْتَ بِهِ عَلَى مِسْكِينٍ، وَدِينَارٌ أَنْفقْتَهُ علَى أَهْلِك، أَعْظمُهَا أَجْراً الَّذي أَنْفَقْتَهُ علَى أَهْلِكَ » (روايت مسلم)
يعنى: "ديناري است که در راه خدا صرف مي کني، و ديناري است که در آزادي بنده اي صرف مي کني، و ديناري است که بر مسکين صرف مي کني و ديناري است که به خانواده ات صرف مي کني، ثواب آنکه بر خانواده ات صرف مي کني فزونتر است."

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

قرآن و حدیث>مسائل قرآنی و حدیث>آیه > آخرین آیه‌ای که نازل شد

شماره مقاله : 9952 تعداد مشاهده : 684 تاریخ افزودن مقاله : 18/2/1390

آخرین آیه‌ای که نازل شد این سخن خداوند متعال است که می‌فرماید:
{ وَاتَّقُوا يَوْمًا تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لا يُظْلَمُونَ (٢٨١)} [بقره: 281]. زیرا ابن عباس رضی الله عنه می‌گوید: آخرین آیه‌ای که بر نبی اکرم صلی الله علیه و سلم نازل گردید، آیة ربا بود که با همین سه الفاظ فوق به پایان می‌رسد([1]).

([1])- صحیح بخاری.

گرفته شده از کتاب: فضایل صحیح آیات و سوره‌های قرآن کریم، نویسنده: فخرالدین بن زبیر بن علی محسنی، ترجمه: عبدالقادر ترشابی

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

خليفه راشد أبوبكر الصديق رضي الله عنه فرمودند: "اعلموا أنَّ أهم أمـركم عنـدي الصـلاة فمن ضيعها فهو لغيرها أضيع، واعلموا أنَّ لله عملاً في الليل لا يقبله في النهار، وعملاً في النهار لا يقبله في الليل" (مجموع فتاواى ابن تيمية40/22 )، يعنى: "بدانيد كه مهمترين أمور شما نزد من نماز است، و كسيكه نماز را ضايع كرده آنرا بجا نياورد، كارهاي ديگر را بطريق اولي انجام نخواهد داد، و بدانيد كه براي خداوند اعمالي در شب است كه انجام آن را در روز قبول نميكند، و اعمالي در روز است كه انجام آن را در شب قبول نميكند".